สิ่งที่ผู้ปกครองต้องรู้เกี่ยวกับการบาดเจ็บวิทยาลัยและโควิด pussy888
วิธีการเลี้ยงดูที่มีการบาดเจ็บสามารถช่วยนักเรียนรับมือกับโรคโควิด
“ ฉันคิดว่าฉันต้องเพิ่มขนาดยาเซอทราลีน ความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้าของฉันแย่ลง ฉันกังวลเกี่ยวกับการติดเชื้อโควิดมากจนกลัวที่จะออกไปข้างนอก ฉันยังกังวลเกี่ยวกับพ่อของฉันที่ป่วยเป็นโรคโควิดและกำลังจะตาย ฉันพบว่าตัวเองหมดแรงจูงใจในการเรียนออนไลน์ เมื่อไม่ได้เจอเพื่อนฉันรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรให้รอ”
ในฐานะจิตแพทย์ของวิทยาลัยฉันเคยเห็นนักศึกษาวิทยาลัยที่ต้องดิ้นรนกับปัญหาสุขภาพการเงินและสังคมของโควิด บางคนมีโควิด ส่วนใหญ่หายแล้ว แต่มีบางส่วนที่ป่วยมาก พวกเขากังวลเกี่ยวกับสมาชิกในครอบครัวที่จะเสียชีวิตด้วยโรคโควิด เนื่องจากมีงานน้อยลงจึงประสบปัญหาในการจ่ายค่าเช่าและค่าเล่าเรียน ที่สำคัญที่สุดพวกเขารู้สึกเหงาและไม่ได้ใช้เวลากับเพื่อน ๆ หรือเฉลิมฉลองงานสำคัญต่างๆเช่นการสำเร็จการศึกษาในวิทยาลัย พวกเขามีความรู้สึกสูญเสียการสูญเสียคนที่คุณรักหรือสูญเสียโอกาสทางการเงินและสังคม
พวกเขากำลังประสบกับสิ่งที่ฉันเรียกว่าการบาดเจ็บโดยรวม การบาดเจ็บเป็นผลมาจากเหตุการณ์หรือชุดเหตุการณ์ที่เป็นอันตรายต่ออารมณ์หรือร่างกายหรือเป็นอันตรายถึงชีวิตส่งผลให้เพิ่มความเสี่ยงต่อความผิดปกติของสุขภาพจิตรวมถึงภาวะซึมเศร้าความวิตกกังวลพล็อตและความผิดปกติของการใช้สารเสพติด การระบาดของโรคโควิดเป็นเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจอย่างต่อเนื่องซึ่งคุกคามความเป็นอยู่ที่ดีของนักศึกษาและครอบครัวของพวกเขา ประชากรวัยเรียนในวิทยาลัยได้รับผลกระทบด้านสุขภาพจิตจากโควิดมากที่สุด นับตั้งแต่เกิดการแพร่ระบาดอัตราของนักศึกษาวิทยาลัยที่ตรวจคัดกรองภาวะซึมเศร้าในเชิงบวกเพิ่มขึ้นเป็น 41 เปอร์เซ็นต์จาก 36 เปอร์เซ็นต์และหนึ่งในสี่ของเด็กอายุ 18 ถึง 24 ปีพิจารณาการฆ่าตัวตายอย่างจริงจัง

อ้างอิงจาก pussy888