ดีขึ้นตลอดเวลา?
ในปี 1957 ฮาโรลด์แม็คมิลลันนายกรัฐมนตรีอังกฤษได้จุดจบของความเศร้าหมองหลังสงครามด้วยการประกาศว่า“ คนส่วนใหญ่ของเราไม่เคยมีความดีขนาดนี้มาก่อน” สี่สิบสามปีก่อนหน้านี้ในปี 1914 รัฐบุรุษของอังกฤษอีกคนหนึ่งเซอร์เอ็ดเวิร์ดเกรย์รัฐมนตรีต่างประเทศของอังกฤษตั้งข้อสังเกตว่า“ ตะเกียงกำลังจะดับไปทั่วยุโรป เราจะไม่เห็นมันสว่างขึ้นอีกเลยในชีวิตของเรา” วันนี้เราอยู่ในช่วงเวลา Macmillan หรือช่วงเวลาสีเทา?
บางทีทั้งสองอย่าง เราได้ยินมากขึ้นและเรากังวลมากขึ้นเกี่ยวกับภัยคุกคาม - การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอำนาจนิยมความไม่เท่าเทียมที่เพิ่มขึ้น - มากกว่าที่เราจะรับรู้ถึงความโชคดีของเรา สื่อข่าวประสบกับภัยพิบัติที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในขณะที่การปรับปรุงที่เคลื่อนไหวช้าไม่ใช่เรื่องใหม่หรือข่าวสาร ผู้คนมักตอบสนองด้วยความประหลาดใจและไม่เชื่อเมื่อบอกว่าเราทุกคนทำได้ดีเพียงใด
“ มันดีกว่าที่คิด” ของ Gregg Easterbrook เป็นทัวร์ชมชีวิตที่ดีขึ้นในปัจจุบัน - เรามีอายุยืนยาวขึ้นเราร่ำรวยขึ้นเรามีความรุนแรงน้อยลงเรามีความเป็นประชาธิปไตยมากขึ้นรวมถึงแนวทางในการรับมือกับภัยคุกคาม ที่อาจทำให้เราผิดหวัง เขาระบุว่ามีการแก้ไขและไม่ยากเกินไปที่จะบรรลุ ฉันเชื่อว่ามันถูกเกินครึ่ง แต่ฉันคิดว่า Macmillan ใช้มากกว่าที่ Gray ไม่ได้ เราทำได้ดีมาก แต่หลอดไฟริบหรี่ ไม่มีความขัดแย้งระหว่างการมีชีวิตที่ดีที่สุดและการใช้ชีวิตบนขอบหน้าผา
แม้ว่าจะเป็น Macmillanist แต่ฉันพบว่าตัวเองรู้สึกผิดหวังกับ“ มันดีกว่าที่คิด” เพราะ Easterbrook เป็นพยานที่ไม่น่าเชื่อถือ สิ่งที่เขาพูดส่วนใหญ่นั้นถูกต้อง แต่ไม่มากนักหรือเป็นความคิดที่ปรารถนาหรือฟังดูเป็นคนมองโลกในแง่ดี แต่ดูเหมือนจะไม่ได้รับการบันทึกไว้จึงไม่สามารถตรวจสอบได้ ในท้ายที่สุดเขาก็ทำให้คดีของเขาอ่อนแอลง ถ้าเราจะชักชวนให้คลางแคลงที่เราจริงๆจะดีกว่ากว่าที่เคยทุกข้อเท็จจริงได้มีการได้รับสิทธิและ demonstrably ดังนั้น
อีสเตอร์บรูกผู้เขียนหนังสือหลายเล่มมักจะเป็นพู่กันหรือเรียบในประวัติศาสตร์ พลาดการกลับรายการชั่วคราวหรือผลที่ตามมาลดลง สิ่งนี้ทำให้ข้อโต้แย้งที่ว่าอนาคตจะดีกว่าปัจจุบัน อดีตเป็นเรื่องราวของความก้าวหน้า แต่ไม่ใช่เรื่องราวของความก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องและการพลิกกลับบางอย่างแม้จะเป็นเพียงชั่วคราว แต่ก็เป็นหายนะ หากทำซ้ำพวกเขาอาจจะเป็นจุดจบของเรา การมองอดีตเป็นความก้าวหน้าที่ไม่ขาดสายทำให้เกิดการมองโลกในแง่ดีที่โง่เขลาและผิดพลาดไม่ใช่การมองโลกในแง่ดีที่ไม่น่าเชื่อและเป็นจริงที่เราต้องการ
อายุขัยแสดงแนวโน้มที่สูงขึ้นทั่วโลก แต่ไม่เป็นความจริงที่แนวโน้ม“ จะราบรื่นและแทบไม่มีสะดุด: กราฟดูเหมือนบันไดเลื่อนที่ทำมุม 45 องศา” Easterbrook กล่าวถึงเอชไอวี / เอดส์เพียงเพื่อบอกว่าอายุขัยไม่ได้“ ลดลงมากนักในช่วงสงครามหรือสัญญาณเตือนด้านสุขภาพเช่นการแพร่ระบาดของโรคเอดส์” จนถึงขณะนี้โรคเอดส์มีส่วนรับผิดชอบต่อการเสียชีวิตของผู้คนราว 35 ล้านคนและทำให้อายุขัยเฉลี่ยลดลงใน 20 ประเทศในแอฟริการวมถึงแอฟริกาใต้ (10 ปี) บอตสวานาและสวาซิแลนด์ (14 ปีต่อปี) ชั่วคราวจริง (อายุขัยเพิ่งเพิ่มขึ้น) แต่ไม่มีอะไรตายชั่วคราวประมาณ 35 ล้านคน ความกลัวของโรคซาร์สและอีโบลาอาจ (และ) เกินจริง แต่เอชไอวี / เอดส์ควรเตือนเราว่าอันตรายจากโรคระบาดในปัจจุบันนั้นมีอยู่จริง
สำหรับมาตรฐานการครองชีพที่เพิ่มสูงขึ้นอีกกรณีระยะยาวเป็นเรื่องที่ถูกต้อง แต่หลายคนที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังในอเมริกาปัจจุบันมีเหตุผลที่ดีที่จะท้าทายเรื่องราวสีดอกกุหลาบของอีสเตอร์บรูคเกี่ยวกับความเจริญรุ่งเรืองของชนชั้นกลางร่วมสมัย ฉันพบว่ามันยากที่จะยอมรับสิ่งที่ฉันอ่านมากนักและการอ้างสิทธิ์หลายอย่างไม่ได้รับการสนับสนุนจากการอ้างอิง คำยืนยันที่น่าประหลาดใจอย่างหนึ่งก็คือ“ สถิติล่าสุดของสำนักสำรวจสำมะโนประชากรแสดงให้เห็นว่าภาษีที่ต่ำกว่าผลประโยชน์ที่สูงขึ้นและราคาของผู้บริโภคถูกนำมาพิจารณาหรือไม่ตั้งแต่ปี 2000 กำลังซื้อของชนชั้นกลางเพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ยหลังสงครามประมาณ 3 เปอร์เซ็นต์ต่อปี” แต่สิ่งพิมพ์สำมะโนประชากรที่อ้างถึงบอกว่าไม่มีสิ่งนั้น รายได้เฉลี่ยของครอบครัวในปี 2558 ต่ำกว่ากว่าในปี 2000 สำนักสำรวจสำมะโนประชากรปรับราคา แต่ไม่รวมภาษีหรือผลประโยชน์ ตัวเลขล่าสุดจากสำนักงานงบประมาณรัฐสภาซึ่งปรับเช่นนี้แสดงให้เห็นเพียงรายได้ระดับกลางที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยจากปี 2000 ถึงปี 2013 ฉันได้ แต่หวังว่า Easterbrook ไม่ได้ใช้สูตรที่ให้ไว้ในหนังสือตามที่ผู้คนดีกว่าเมื่อราคาสูงขึ้น
“ มันดีกว่าที่คิด” ทำให้เกิดข้อโต้แย้งที่ดีมากมายเกี่ยวกับความไม่เท่าเทียมกัน เป็นการเน้นย้ำอย่างถูกต้องว่านิทรรศการ 1 สำหรับมุมมองของ Macmillan คือผู้คน 750 ล้านคนถูกปลดออกจากการถูกทำลายล้างในประเทศจีนในรอบ 30 ปีซึ่งเป็นหนึ่งในความสำเร็จของมนุษย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมาและความสำเร็จนี้ไม่สามารถแยกออกจากความไม่เท่าเทียมที่เพิ่มขึ้นในจีนได้นั่นคือ ใครขึ้นเครื่องบินส่วนตัวที่สวมเสื้อคลุม Vicuna ก็เป็น "ส่วนหนึ่งและพัสดุ" ของปรากฏการณ์เดียวกัน แต่มันไม่ได้เป็นการโน้มน้าวใจเลยที่จะเชื่อมโยงเรื่องนี้กับสิ่งที่เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาในปัจจุบันเพราะคนธรรมดาที่นี่ซึ่งแตกต่างจากคนยากจนของจีนไม่ได้ทำดีกว่า
เช่นเดียวกับหลาย ๆ คน Easterbrook เสนอให้จัดการกับความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ด้วยUniversal Basic Income (UBI) โดยที่ผู้ใหญ่แต่ละคนจะได้รับ $ 1,000 ต่อเดือนโดยไม่มีเงื่อนไข แต่ถ้า UBI เข้ามาแทนที่ผลประโยชน์อื่น ๆ ทั้งหมดก็จะทำให้คนยากจนหรือคนพิการในปัจจุบันแย่ลงและหากมีการเพิ่มสิทธิประโยชน์ในปัจจุบันก็จะเพิ่มระดับภาษีเป็นสองเท่า เขาปฏิเสธว่าUBI จะกีดกันคนจากการทำงานโดยต้องเผชิญกับผลลัพธ์ของการทดลองภาษีรายได้เชิงลบของอเมริกาในช่วงทศวรรษที่ 1960 และ 70 ซึ่งทำให้ข้อเสนอดังกล่าวจมลง
Easterbrook เป็นสิ่งที่ดีในเรื่องประชาธิปไตยและเผด็จการ (ประชาธิปไตยดีกว่าที่เงินและดีกว่าในการทำสงคราม) เขายังเก่งเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (มีวิธีแก้ปัญหาทางเทคนิคและทุกอย่างจะดี "ถ้าสังคมเลือกการปฏิรูป" แม้ว่าทางเลือกนั้นจะเป็นจุดสำคัญของปัญหาก็ตาม)
ในตอนท้ายของหนังสือเล่มนี้ที่ฉันไม่มีความสุขมากที่สุด เขาอ้างว่ามีการปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพอย่างต่อเนื่องหลังจากที่วัตต์ได้คิดค้นเครื่องจักรไอน้ำในปี 1763 โดยทิ้งการสอบถามอย่างจริงจังไปหนึ่งศตวรรษครึ่งซึ่งส่วนใหญ่ให้เหตุผลในทางตรงกันข้าม ไม่ต้องสนใจเมืองใหม่ที่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัย - เขตหนึ่งในแมนเชสเตอร์มี "สิ่งจำเป็น" ประมาณ 30 รายการสำหรับประชากร 7,000 คน ไม่ต้องคำนึงถึงความตายและความยากจนที่ทำให้แชดวิกมาร์กซ์และเอนเกลส์ต้องเดือดร้อน ไม่ต้องกังวลกับสัดส่วนการเกณฑ์ทหารที่ลดลง และเพื่อเป็นอนุสรณ์สถานของการแปรงฟันเราอ่านว่า“ ทุกวันนี้หลายคนทั่วโลกกำลังกังวลและด้วยสาเหตุเกี่ยวกับกระแสของผู้นำลัทธิบุคลิกภาพที่ดูหมิ่น ประวัติศาสตร์ชี้ให้เห็นว่าสถานการณ์นี้จะเกิดขึ้นชั่วคราวจากนั้นแนวโน้มเชิงบวกจะกลับมาอีกครั้ง
เช่นเดียวกับ Easterbrook ฉันเป็นคนมองโลกในแง่ดี ฉันเชื่อว่าการปฏิวัติทางความคิดที่มาพร้อมกับวิชชาทำให้เรามีโอกาสที่ดีที่ชีวิตจะดีขึ้นในวันนี้และเพื่อลูก ๆ หลาน ๆ ของเรา เหตุผลและความปรารถนาในความก้าวหน้าเป็นอาวุธที่ทรงพลังในตอนนี้เช่นเดียวกับที่มีมานานกว่า 250 ปี แต่ความคืบหน้าถูกขัดจังหวะด้วยภัยพิบัติและเราไม่สามารถปลอบประโลมตัวเองด้วยความคิดที่ว่าความหายนะจะเกิดขึ้นเพียงชั่วคราวแม้ว่าเราจะสามารถเกลี้ยกล่อมตัวเองได้ว่าการกระแทกชั่วคราวไม่สามารถทำให้ตกรางถาวรได้ เกรย์ในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 แทบจะไม่รู้สึกโล่งใจเลยเมื่อรู้ว่าสี่ทศวรรษต่อมาแม็คมิลแลนสามารถอ้างว่าชาวอังกฤษ“ ไม่เคยมีสิ่งที่ดีเท่านี้มาก่อน”

ผู้สนับสนุนแห่งปี ดูหนังออนไลน์